Mors et vita duello conflixere mirando:
dux vitae mortuus regnat vivus.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
(sekwencja Mszy w Niedzielę Zmartwychwstania)
Z okazji zbliżających się świąt Zmartwychwstania Pańskiego, które od dwudziestu wieków niosą nam wszystkim w równym stopniu wielką radość, jak i wielkie zobowiązanie, pragnę złożyć wszystkim
najserdeczniejsze życzenia.
Naszą wiarę, nadzieję i miłość płynące z Odkupienia wspólnie wyrażamy pieśnią „Zwycięzca śmierci", która od ponad 180 lat rozbrzmiewa z nową mocą w polskich kościołach w każdy wielkanocny poranek:
Więc potargawszy nałogi grzechowe,
Chrystusa wzorem wiedźmy życie nowe,
z dala mijając nieszczęść naszych groby,
miejsca, osoby.
Alleluja!
Podążając za wezwaniem XIX-wiecznej pieśni liturgicznej, życzę nam wszystkim, abyśmy odnowieni moralnie przez duchowe przeżycie Wielkanocy, potrafili odpowiedzieć na współczesne zagrożenia ze stanowczością, roztropnością i w duchu prawości. Obyśmy znajdowali siłę i odwagę do wypełniania zobowiązań powziętych w służbie życiu, rodzinie i wolności.
Radosnego Alleluja!